Spinacea Oleracea

Ένα φυτό που προσαρμόζεται σε όλους τους τύπους εδάφους και είναι απαραίτητο στον λαχανόκηπο.

Έχει 23 kcal ανά 100 γραμμάρια, είναι πλούσιο σε βιταμίνες C και B2, φυλλικό οξύ και σίδηρο.

• Επιστημονική ονομασία: Spinacea oleracea
• Ύψος: 40 cm.
• Εποχή σποράς: Μάρτιο και Απρίλιο, για συγκομιδή μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου- τον Αύγουστο, για συγκομιδή το φθινόπωρο.
• Έδαφος και λίπανση: Πρέπει να είναι καλά στραγγιζόμενο και να έχει υψηλή ικανότητα συγκράτησης νερού. Ένα από τα κύρια εμπόδια στην καλλιέργεια του σπανακιού είναι η συμπίεση του εδάφους. pH μεταξύ 6,5 και 8,0. Δυσκολεύεται να αναπτυχθεί σε όξινα εδάφη- σε αλκαλικά εδάφη μπορεί να εμφανιστεί χλώρωση σιδήρου.
• Συνιστώμενη τοποθεσία καλλιέργειας: Προσαρμόζεται καλύτερα σε δροσερά κλίματα, αντέχοντας σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός, αλλά σταματά την ανάπτυξή του κάτω από τους 5ºC. Δεν αντέχει την υπερβολική ζέστη και οι υψηλές θερμοκρασίες ή οι μακρές ημέρες προκαλούν αιχμές.
• Συντήρηση: Θα πρέπει να ποτίζεται συχνά, ώστε να διατηρείται σχετικά σταθερή η περιεκτικότητα του εδάφους σε νερό. Για να διατηρείται το έδαφος υγρό, μπορεί να γίνει σάρωση με εδαφοβελτιωτικό υλικό ή με ξηρά φύλλα και ζιζάνια, γεγονός που θα εμποδίσει επίσης την ανάπτυξη ζιζανίων.

Σπανάκι ( Spinacea oleracea ) ανήκει στην ίδια οικογένεια με τα παντζάρια και τα σέσκουλα, την οικογένεια Chenopodiaceae.

Είναι μια καλλιέργεια που προέρχεται από την Κεντρική Ασία και εκτιμάται ιδιαίτερα για την υψηλή περιεκτικότητά της σε βιταμίνες C, B2, φολικό οξύ, ασκορβικό οξύ, ριβοφλ-αβίνη, καροτένια και μέταλλα, ιδίως σίδηρο.

Συχνά συγχέεται με το σπανάκι Νέας Ζηλανδίας ( Tetragonia tetragonioides ), ωστόσο είναι διακριτές.

Το σπανάκι Νέας Ζηλανδίας ανήκει στην οικογένεια Aizoaceae και, αν και είναι παρόμοιο στην καλλιέργεια και τη χρήση με το κοινό σπανάκι, είναι πιο ανθεκτικό στην ξηρασία και τις υψηλές θερμοκρασίες.

Δοκιμάστε τη ΣΥΝΤΑΓΗ: SPINAFRON, CHESTIAN & PESTO LASANHA

Βέλτιστες συνθήκες καλλιέργειας

Το σπανάκι είναι μια καλλιέργεια που προσαρμόζεται σε όλα τα εδάφη, εφόσον αυτά έχουν επαρκή υγρασία και οργανική ουσία, και μπορεί να καλλιεργηθεί σε οποιοδήποτε τύπο δοχείου.

Το έδαφος πρέπει να είναι καλά στραγγιζόμενο και να έχει υψηλή υδατοϊκανότητα.

Ένα από τα κύρια εμπόδια στην καλλιέργεια σπανακιού είναι η συμπίεση του εδάφους.

Η καλλιέργεια αναπτύσσεται καλά σε εύρος pH 6,5 έως 8,0. Δυσκολεύεται να αναπτυχθεί σε όξινα εδάφη, με ένα από τα συμπτώματα να είναι το κοκκίνισμα των μίσχων. Σε αλκαλικά εδάφη μπορεί να εμφανιστεί χλώρωση σιδήρου.

Σπορά ή/και φύτευση

Υπάρχουν δύο ευνοϊκές εποχές για τη σπορά του σπανακιού:

• Εισάγετε το Μάρτιος και Απρίλιος, για συγκομιδή μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου ;
• Στο Αύγουστος, για συγκομιδή το φθινόπωρο.

Μπορεί, ωστόσο, να σπέρνεται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, αρκεί να επιλέξετε μια ποικιλία κατάλληλη για την εκάστοτε εποχή.

Στο τέλος της θερινής, φθινοπωρινής και χειμερινής σποράς, θα πρέπει να επιλεγεί ένα ηλιόλουστο μέρος για την καλλιέργεια που θα φυτευτεί.

Από την άλλη πλευρά, για σπορά την άνοιξη ή νωρίς το καλοκαίρι, θα πρέπει να επιλέγεται μια πιο σκιερή τοποθεσία.

Η σπορά πρέπει να γίνεται απευθείας στην οριστική θέση όπου θα αναπτυχθεί το φυτό, με απόσταση περίπου 15 cm μεταξύ των φυτών και 30 cm μεταξύ των σειρών. Η βέλτιστη θερμοκρασία για το φύτρωμα είναι 20 ºC.

Για την παραγωγή φύλλων σπανακιού baby, απλώς μειώστε τις αποστάσεις σποράς (π.χ. 8-10 cm μεταξύ των γραμμών και 3-5 cm μεταξύ των φυτών στη σειρά) και συγκομίστε τα φύλλα νωρίτερα.

Ευνοϊκές εναλλαγές και ενώσεις

1. Ανεπιθύμητες καλλιέργειες: σέσκουλα, παντζάρια.
2. Ευνοϊκές ενώσεις: σέλινο, μαρούλι, πράσο, πατάτα, καρότο, λάχανο, μπιζέλι, φασόλι, φασολάκια, φράουλα, γογγύλι, ραπανάκι, ντομάτα.

Πολιτιστική φροντίδα

Δεδομένου ότι το σπανάκι έχει ρηχές ρίζες, πρέπει να ποτίζεται συχνά για να διατηρείται σχετικά σταθερή η περιεκτικότητα του εδάφους σε νερό.

Η ξηρασία μπορεί να οδηγήσει σε καρφώματα και συρρίκνωση των φύλλων. Μπορεί επίσης να είναι επωφελές να προετοιμάζεται το έδαφος σε κορυφογραμμές, καθώς το σπανάκι δεν ανέχεται την υφαλμύρωση.

Για να διατηρείται το έδαφος υγρό, το έδαφος μπορεί να καλυφθεί με άχυρο ή ξηρά φύλλα και γρασίδι, τα οποία θα εμποδίσουν επίσης την ανάπτυξη ζιζανίων.

Το φρέσκο κομπόστ πρέπει να αποφεύγεται, ώστε να μη συσσωρεύονται στα φύλλα νιτρικά και οξαλικά. Τα οξαλικά μπορούν να μειώσουν τη βιοδιαθεσιμότητα του μαγνησίου και του σιδήρου και πρέπει να αποφεύγονται από άτομα που πάσχουν από αρθρίτιδα, ρευματισμούς και πέτρες στα νεφρά.

Εάν το έδαφος είναι ιδιαίτερα φτωχό, μπορεί να εφαρμοστεί κοπριά πουλερικών και καλά μαυρισμένο κομπόστ δύο εβδομάδες πριν από τη σπορά.

Είναι επίσης δυνατό να καλλιεργηθεί ένα ψυχανθές (φασόλια, μπιζέλια, φασολάκια κ.λπ.) πριν από τη φύτευση του σπανακιού για να αυξηθεί η διαθεσιμότητα αζώτου στην καλλιέργεια.

Διαβάστε το άρθρο: Ποτέ δεν μπορείς να έχεις πολύ σπανάκι.

Συγκομιδή και διατήρηση

Η καλλιέργεια του σπανακιού έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ότι μπορείτε να το συγκομίζετε όταν το χρειάζεστε, πράγμα που μπορεί να γίνει μεταξύ 30 και 80 ημερών μετά τη σπορά/φύτευση.

Κόψτε τα φύλλα από τη βάση, ξεκινώντας από τα εξωτερικά φύλλα, καθώς αυτά είναι τα παλαιότερα. Αυτό θα τονώσει επίσης τον σχηματισμό νέων φύλλων στο εσωτερικό.

Το ήξερες αυτό;

Το σπανάκι πρέπει να καταναλώνεται μετά το μαγείρεμα ή ωμό, καθώς έτσι διατηρεί το πλήρες βιταμινούχο και αντιοξειδωτικό δυναμικό του.

Δείτε το βίντεο: Πώς να καλλιεργήσετε μια σαλάτα