O zamanlar yiyecekler burada üretilenlerle sınırlıydı; başka bir deyişle, ülkede yetiştirilen ve evcilleştirilen, az çeşitli ama kaliteli ve taze küçük bir sebze grubu: bakla, kestane, meşe palamudu, biraz lahana, bazı tahıllar, cherivias, tahıl, zeytinyağı, şarap, bal ve başka pek bir şey değil.

Tarihsel gerçekler

O dönemde nüfusun yaklaşık yüzde 90'ı toprağı işliyordu, ancak toprak onların değildi! Düşük balık ve et üretimi doğrudan üst düzey yöneticilerin sofrasına gidiyordu.

Bu cherivia ya da yaban havucu ( Yaban havucu sativa L. ), tarafından Apiaceae ( Umbelliferae ), günlük diyette en çok tercih edilenlerden biri. Yavaş yavaş yerini patates kökü ( Solanum tuberosum L ), İspanyol kaşifler tarafından Güney Amerika'dan Avrupa'ya getirilmiştir - köken yeri.

Yetiştirme koşulları

Bu unutulmuş bitkinin anavatanı kuzey yarımküredir. Soğuk hava aromasını yoğunlaştırır ve geliştirir. Gevşek, kumlu toprakları tercih eder; yetiştirilmesinde özel bir bakıma ihtiyaç duymadığından çok dayanıklıdır - havuçtan daha kolaydır.

Toprak sadece vermekle kalmayıp aynı zamanda koruduğu ve bir tahıl ambarı olduğu için, yaban havucu kış boyunca, üstündeki yapraklar döküldükten sonra orada kalabilir. Bu şekilde, eve döndüğünde ihtiyaç duyulduğunda hasat edilecektir.

Karakteristikler ve özellikler

Sağlığımız için ön koşullardan birinin, dengeli ve rasyonel çeşitlilikte gıda maddelerinin değerli bir şekilde alınması olduğu açıktır. Rehabilitasyon amacıyla, havucun yakın akrabası olan yaban havucunun bazı özelliklerini ekleyeceğim ( Daucus carota L ), beyaz veya kremsi köklere sahiptir; bundan çok daha lezzetli, daha besleyici ve daha yoğun tipik ve tatlımsı bir aromaya sahiptir.

Yaban havucu nasıl tüketilir

Haşlanabilir, kavrulabilir, kızartılabilir, haşlanabilir ve çorba ve tatlıları zenginleştirmek ve tatlandırmak için kullanılabilir. Serra de Estrela bölgesinde hala küçük alanlarda üretilmektedir. Küçük veya büyük ticari mağazalarda satıldığını görmek nadirdir.

"Küreselleşen insan "ın bu yürüyüşlerinde, ekosistemlerden bahsederken, onlardan birine ait olduğumuzu ya da onu tamamladığımızı unutuyor ya da görmezden geliyoruz. Bu nedenle her an Doğa ile dinamik bir denge içindeyiz (olmalıyız).

Bu çarpışmada, ekosistemimizdeki mevsimlik ve yerel gıda bitkileri başta olmak üzere tüm biyoçeşitlilik de bu düzenli denge ve uyumu kuruyor ve tamamlıyor. Zaman zaman ürettiğim çeşitleri mutfakta test ediyorum. İşte son örnek: Yaban havucu ve havuç dallı soya çorbası, yanında zeytinyağı,Pişirmenin sonuna yakın.

Sözcükler, karınlar, dikkati dağılmışlar ve diğer birçok eğlendirici tarafından öne itilen kriz tepsilerinin artan bir yaygarası var. Biyosferin bu her yerde bulunan köşesinde, dışarıdan gıda bağımsızlığımız yakın mı?

Her şeye gücü yeten Doğa, üretici, açlığa karşı doğal bir gıda bankası ve doğal bir eczane olmasının yanı sıra ruh için de temiz enerji tedarikçisidir.

Sonuç olarak, atalarımın evde sık sık tekrarladığı bir atasözünü hatırlıyor ve aklıma getiriyorum. Hatta bu atasözü, bazı tüketim reklamlarının üzerine ya da birçoğumuzun çıkış kapısının önüne bile yerleştirilebilir: "yediğin senin olsun, yaptığın senin olmasın".