Επιστημονική ονομασία: Brassica oleracea L Var. capitata Rubra .

Πηγή: Εύκρατη και μεσογειακή Ευρώπη, ενδεχομένως στη βόρεια Ιταλία.

Οικογένεια: Σταυρανθή ή Brassicas .

Χαρακτηριστικά: Ποώδη φυτά, με λεία, ρουμπινί φύλλα (η επιφάνεια του ελάσματος είναι λεία και περιέχει χρωστικές ανθοκυανίνης), μεγάλα, τα οποία κλείνουν μεταξύ τους σχηματίζοντας ένα ενιαίο τερματικό λάχανο. Τα φυτά μπορούν να φτάσουν σε ύψος 40-60 cm κατά τη βλαστική φάση. Όρθιο και ρηχό ριζικό σύστημα.

Γονιμοποίηση: Τα κίτρινα, ερμαφρόδιτα, αυτογόνιμα άνθη επικονιάζονται κυρίως από μέλισσες, οι οποίες παράγουν καρπούς με παραγωγή σπόρων.

Ιστορικά γεγονότα/περίεργα: Η προέλευσή του ποικίλλει, με άγριες μορφές που βρέθηκαν στη Δανία και την Ελλάδα, πάντα σε παραθαλάσσιες περιοχές. Καταναλώνονται από το 4000 π.Χ. Ήταν ήδη γνωστό στους Αιγυπτίους από το 2500 π.Χ. και αργότερα καλλιεργήθηκε από τους Έλληνες. Το κόκκινο λάχανο ως οργανωμένη καλλιέργεια προέρχεται από τη Βόρεια Ευρώπη και εισήχθη από τους κελτικούς σκανδιναβικούς λαούς.

Τον 14ο αιώνα εισήχθη στην Ευρώπη από τους Ρωμαίους και χρησιμοποιήθηκε από τους αγρότες για τη διατροφή τους. Μόλις τον 18ο αιώνα άρχισε να τρώγεται από την αριστοκρατία στην Ευρώπη. Στην αρχαιότητα χρησίμευε για να βοηθά την πέψη και να εξαλείφει τη μέθη. Οι κύριοι παραγωγοί είναι η Κίνα, η Ινδία και η Ρωσία.

Βιολογικός κύκλος: Διετές φυτό (75-121 ημέρες), μπορεί να διαρκέσει έως και 2 χρόνια, στη συνέχεια, ακίδα.

Πιο διαδεδομένες ποικιλίες: "Rojo Marner Fruhrot", "Kalibos", "Black head", "Ruby dynasty", "Red ruby", "Red jewel", "Rodeo", "Ruby Ball", "Red drumhead", "Primero", "Pedro", "Bandolero", "Buscaro", "Purple cabbage".

Βρώσιμο μέρος: Φύλλα (βάρος 600-1000 gr)

Περιβαλλοντικές συνθήκες

Έδαφος: Προσαρμόζεται σε διάφορους τύπους εδαφών, αλλά προτιμά μέτρια έως αργιλώδη, χαλαρά, καλά στραγγιζόμενα, φρέσκα βαθιά εδάφη πλούσια σε χούμο και καλά στραγγιζόμενα. Το pH πρέπει να είναι 6,0-7,0.

Κλιματική ζώνη: Μεσογειακή και εύκρατη ζώνη.

Θερμοκρασίες: Βέλτιστη: 14-18ºC Ελάχιστη κρίσιμη θερμοκρασία: - 10ºC Μέγιστη κρίσιμη θερμοκρασία: 35ºC

Μηδενική βλάστηση: 6ºC

Ηλιακή έκθεση: Της αρέσει ο ήλιος και ανθίζει τις μεγάλες ημέρες με περισσότερες από 12 ώρες.

Σχετική υγρασία: Υψηλή

Γονιμοποίηση

Γονιμοποίηση: Εφαρμογή καλά αποσυντεθειμένης κοπριάς προβάτων και αγελάδων. Το λάχανο, ως ανθεκτική ποικιλία, είναι ένα φυτό που χρησιμοποιεί καλά την κοπριά βοοειδών, τα οικιακά κομπόστ και τα καλά αποσυντεθειμένα αστικά στερεά απόβλητα. Στο παρελθόν, ο ασβέστης σε σκόνη χρησιμοποιούνταν ως μεγάλο διεγερτικό της ανάπτυξης και της αύξησης. Σε όξινα εδάφη προσθέστε ασβέστιο στο κομπόστ, λιθοθάμι (φύκια) και τέφρα.

Πράσινη κοπριά: Ράιγκρας, τριφύλλι, λευκό τριφύλλι, λούπουλο και φασόλι.

Διατροφικές απαιτήσεις: 2:1:3 ή 3:1:3 (άζωτο: φώσφορος: κάλιο) και ασβέστιο, που θεωρούνται απαιτητικά.

Τεχνικές καλλιέργειας

Προετοιμασία εδάφους: Ένας καμπυλωτός εκσκαφέας με διπλό ακροφύσιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για βαθύ όργωμα, θραύση των σβόλων και καταστροφή των ζιζανίων. Μπορούν να δημιουργηθούν αυλακώσεις πλάτους 1-2,0 m στον αγρό.

Ημερομηνία φύτευσης/σποράς: Σχεδόν όλο το χρόνο, αν και προτείνω Σεπτέμβριο-Νοέμβριο.

Τύπος φύτευσης/σποράς: Σε δίσκους σποράς μηδικής.

Βλάστηση: 5-10 ημέρες με θερμοκρασίες μεταξύ 20-30ºC.

Βλαστική ικανότητα: 4 χρόνια

Βάθος: 0,5-2 cm

Πυξίδα: 50-80 μεταξύ των σειρών x 30-50 cm μεταξύ των φυτών στη σειρά.

Μεταμόσχευση: 6-7 εβδομάδες μετά τη σπορά ή όταν έχουν ύψος 5-10 cm και 3-4 φύλλα (πριν ή κατά τη διάρκεια του Νοεμβρίου).

Ενώσεις: Καρότο, μαρούλι, κρεμμύδι, σπανάκι, πατάτα, θυμάρι, σέσκουλο, μέντα, μαϊντανός, μάραθος, σέλινο, ντομάτα, πράσο, λεβάντα, φασόλια, αρακάς, αγγούρι, παντζάρι, βαλεριάνα και σπαράγγια.

Περιστροφές: Τα φυτά της ομάδας Solanaceae (ντομάτα, μελιτζάνα κ.λπ.) και τα κολοκυθάκια (κολοκύθα, αγγούρι, κολοκυθάκι κ.λπ.) αποτελούν καλό προηγούμενο για την καλλιέργεια αυτή. Μετά την απομάκρυνση, η καλλιέργεια δεν πρέπει να επιστρέφει στη γη για τουλάχιστον 5-6 χρόνια. Είναι μια καλή καλλιέργεια για γη όπου η κοπριά δεν έχει αποσυντεθεί πλήρως και μπορεί να ξεκινήσει ένα σύστημα αμειψισποράς.

Θλίψεις: Σκαλίσματα, φρεζάρισμα, πασσάλωμα όταν το λάχανο έχει ύψος πάνω από 1 m, mulching.

Πότισμα: Με ψεκασμό ή στάγδην ανά 10-15 ημέρες.

Εντομολογία και φυτοπαθολογία

Παράσιτα: Κάμπια των φύλλων του λάχανου, γκρίζα αφίδα, προνύμφη του ανθρακωρύχου, γυμνοσάλιαγκες και σαλιγκάρια, νηματώδεις, μύγα της σοφίτας και του λάχανου, κόμβος, σκώρος του λάχανου.

Ασθένειες: Περονόσπορος, ωίδιο, αλτερναρίωση, σήψη, λευκή σκωρίαση, ψώρα και ασθένειες από ιούς.

Ατυχήματα: Κακή ανοχή στην οξύτητα, πρόωρη βλάστηση, οριακή νέκρωση, ανεπάρκεια βορίου και μολυβδαινίου και θερμούς και ξηρούς ανέμους.

Συγκομιδή και χρήση

Πότε συγκομίζεται: Όταν το λάχανο είναι συμπαγές και σταθερό, ο μίσχος κόβεται στη βάση και αφαιρούνται τα εξωτερικά φύλλα (Μάρτιος-Μάιος), 100 έως 200 ημέρες μετά τη σπορά.

Παραγωγή: 30-50 t/ha/έτος.

Συνθήκες αποθήκευσης: 0-1ºC και 90-98% σχετική υγρασία, για 5-6 μήνες, με ελεγχόμενο CO2 και O2.

Διατροφική αξία: Αυτός ο τύπος λάχανου είναι πλουσιότερος σε καροτενοειδή και χλωροφύλλη και είναι πλούσιος σε βιταμίνες, K,C, B6, B9, ασβέστιο, σίδηρο (υψηλότερο από τα άλλα λάχανα), μαγγάνιο, μαγνήσιο, θείο, χαλκό, βρώμιο, πυρίτιο, ιώδιο, ψευδάργυρο και κάλιο. Περιέχει επίσης αμινοξέα που περιέχουν θείο.

Χρήσεις: Στη σαλάτα, μαγειρεμένο και ως χρωστικός παράγοντας στη βιομηχανία τροφίμων.

Φαρμακευτικό: Όπως τα περισσότερα λάχανα, προλαμβάνει την εμφάνιση ορισμένων τύπων καρκίνου, επειδή περιέχει γλυκοσινολικά, τα οποία καθορίζουν το άρωμα και προλαμβάνουν την εμφάνιση του καρκίνου. Οι ανθοκυανίνες έχουν αντιοξειδωτική δύναμη και χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του έλκους. Έχει αντιαναιμική δράση, κατά του κρυολογήματος, διουρητική, ενεργητική και καταπολεμά το Αλτσχάιμερ.

Συμβουλές εμπειρογνωμόνων: Συνιστώ η καλλιέργεια αυτή να φυτεύεται το φθινόπωρο-χειμώνα, εκμεταλλευόμενη τις όχι πολύ υψηλές θερμοκρασίες, τις βροχοπτώσεις και την υψηλότερη σχετική υγρασία. Επιλέγετε πάντα μια ποικιλία κατάλληλη για φύτευση σε αυτές τις εποχές. Για να σταματήσετε το παράσιτο των σαλιγκαριών (το πιο συνηθισμένο αυτή την εποχή) χρησιμοποιήστε δόλωμα με τη δραστική ουσία, σίδηρο ή φτιάξτε παγίδες με μπύρα.